شخصی از امیرمومنان درخواست موعظه نمود، امام
مواعظی مطرح فرمود که چنین کنش ها واکنش ها و منش هایی نداشته باش. یکی ازآن موارد
نکوهیده این است که ازگناه دیگران می ترسد ولی خود را فراموش کرده.بر اعمال دیگران
نگران است و پیوسته به آنها به شیوه های گوناگون تذکر می دهد، اما در پی محاسبه
اعمال خویش نیست. به دیگران طعنه می زند، اما از خود غافل است. همیشه اعمال منفی
دیگران جلو چشمانش قرار می گیرد، در عین حال به رفتارهای شایسته خویش می بالد. به
قول معروف: کور خود است و بینای دیگران. امام علی علیه السلام از داشتن چنین خو و
رفتاری برحذر می دارد(حکمت142نهج البلاغه دشتی) امام می فرماید:به خاطرخودت به
حساب خودت برس.دیگران حسابرسی غیر از تو دارند.(خطبه 213فیض،ص703)
البته مقام امربه معروف مقامی دیگر است و با طعن و عیب جویی کاملا متفاوت.