دغدغه‌ها و یادداشت‌ها

به هیچ وجه درمقام دفاع یا نقد بر شخص نیستم، اما یکی از اندیشمندان معاصر به عنوان یک فیلسوف درباره زندگی خویش می گوید: هیچ گاه بر مبنای مکتب فلسفی خاصی متوقف نشده و چندین بار تغییر موضع فلسفی داده و به مکتبی کامل تر رهنمون شده. اینجا مقام داوری نیست، ولی ماجراهای حضرت ابراهیم خلیل تداعی می شود: ایشان با آن که یک موحد است به سوی ستاره پرستان می رود و با آنها همنوا می شود و...
آیا ابراهیم علیه السلام نقش بازی می کند؟ حتما این گونه نیست؛ از پیامبرخداشایسته نیست.آیا آن حضرت از توحید دست برمی داشته؟قطعا خیر؛  با مقام نبوت و رسالت ناسازگار است.بلکه ایشان در مقام تحقیق بوده درعین تحقیق، دین خدا را تبلیغ می کرد.
نسبی گرایی نادرست است، اما از کجا معلوم که فهم های ما در مسائل مختلف کامل ترین دیدگاه باشد. این مدل تفکر که دستیابی های علمی خویش را همیشه ناقص ببینیم، پیوسته پویاست و ایستا نخواهدبود. دور خود حصار نکشیم