دیدگاه شهید مطهری درباره تفاوت مصلحت و منفعت
شهید مطهری درباره تفاوت مصلحت و منفعت می فرماید:
1. مسئله مصلحت با مسئله منفعت نباید اشتباه شود؛ مسئله مصلحت، دائر مدار حقیقت است. مصلحت و حقیقت دو برادر هستند که از یکدیگر جدا نمیشوند. مصلحت یعنی رعایت حقیقت را کردن؛نه رعایت سود خود را کردن که این منفعت است. افرادى دروغ مىگویند، دروغى به منفعت خودشان. مىگویید: چرا دروغ گفتى؟ مىگوید: دروغ مصلحتى گفتم. براى اینکه شندر غاز بیشتر سود ببرد دروغ مىگوید، و مىگوید: دروغ به مصلحت گفتم. این مصلحت نیست، دروغى است مثل همه دروغ هاى دیگر.[1]
2. رضاى حق همیشه در مصلحت است و مصلحت یعنى آن جهت کمال فرد و بشریت.[2]
3. مصلحت یعنى آنچه که مورد نظر اسلام است، منفعت یعنى آنچه که مورد نظر من است.[3]منظور از من در سخن استاد مطهری یعنی انسان.
در تبلیغات دینی
هدف تبلیغاتی و اقناع مخاطبان بر محور مصلحت ایشان است؛ مصلحتی که از حق و
حقیقت برخاسته است. اما هدف از تبلیغات غیر دینی که متضمن فریبکاری است ،نفع شخصی
فرستنده و منبع پیام منظور است. حتی اگر هم سود و فایده و منفعتی برای مخاطب لحاظ
شود، به خاطر سود عظیمی است که نصیب نظام تبلیغاتی غیر دینی و غیر اخلاقی مدرن
خواهد شد.
[1] - رک: مرتضی مطهری، فلسفه اخلاق، تهران: صدرا، 1372، ج1، ص83
[2] . مجموعهآثاراستادشهیدمطهرى، ج17 ، ص397
[3] . مجموعهآثاراستادشهیدمطهرى، ج21 ، ص331