دغدغه‌ها و یادداشت‌ها

#پرسشها_و_پاسخها

آیا ادیسون و امثال ادیسون به بهشت نمی روند؟

مزاح تأمل برانگیز: ما که جای خدا نیستیم، تشخیص بدهیم چه کسی به بهشت می رود یا نمی رود! علم غیب هم نداریم!

مقدمه: دو بحث وجود داره؛ یکی حقانیت، دوم عاقبت

شکی  نیست که در بین همه مکاتب و ادیان متعددی که وجود داره، دین اسلام بر حق است و مذهب شیعه اثناعشری، در زمان حاضر بر حقانیت کامل است ( حقانیت)
اما این که عاقبت این همه انسان در روز قیامت چیست، بحث دیگری است که البته حتما اگر انسان ها در دنیا بر محور حق و بر مبنای سبک دین حق زندگی کرده اند، رستگارند و در قیامت به جزای خویش خواهند رسید. « در این بین تکلیف زندگی سایر انسان ها چیست، پرسش اصلی مربوط به این قسمت است که در ادامه می آید»

پاسخ: از چند زاویه میشه به مسئله نگاه کرد که البته همگی به هم مرتبط است؛ مثلا رویکرد اعتقادی و کلامی، یا رویکرد اخلاقی.
در اینجا با رویکرد اخلاقی به مسئله نگاه می شود:

1.  طبق اخلاق اسلامی، ایمان به خدا و عمل صالح مهم است.
2.  طبق اخلاق اسلامی، نیت، واسطه و رابطه بین ایمان و عمل صالح  است؛ یعنی نیت انسان ها در درجه قبولی اعمالشان تاثیر مستقیمی دارد.

اکنون پرسش این است که امثال ادیسون که ایمان به معنای خاص را دارا نیستند، آیا اعمال شایسته آنها پذیرفته نمی شود؟

پاسخ آن است که اگر کارهای آنها ، انگیزه منفی ندارد ؛ یعنی نیت آنها منفی نیست، مثلاً به نیت دشمنی با حق و دوستان حق نبوده و بلکه کارهایشان از انگیزه ای فراتر از مسائل حیوانی و از روی عواطف و احساسات انسانی سرچشمه گرفته (مثل ایثار) این اعمال اگر چه در درجه بالای تقرب نیست ، ولی زمینه تکامل آنها را فراهم می کند و بی ارزش نیست.