اخلاق کاربردی منبرداری

هنوز هم بعد از ایجادموج وسیعی ازرسانه ها و نقش فعال آنها درتبلیغ و ترویج معارف اسلامی، جایگاه پر رنگ تریبون منبر احساس می شود. البته اما منبرداری اخلاقیات خاص خود را می طلبد که فعلا به حیطه اخلاقیات سخنران و مبلغ پرداخته می شود.
یکی ازمهم ترین ویژگی های سخنران،خلوص و باوردرونی اونسبت به مطالب خویش است.البته اما این مهم درمرتبه والای یقین منظور نیست.اعتقاد و باورسخنران با مطالب مطابقت داشته باشد.
دیگرعنصر اخلاقی، تسلط مبلغ بر مطلب باشد:یعنی مطالعه اش پیرامون موضوع گسترده باشد.سومین مورد که البته با وضعیت مخاطب و سخنران و جلسه متفاوت می شود، رعایت وقت است.
شایدبتوان 25دقیقه رو یک وقت مناسب و مفید سخنرانی دانست که با احتساب روضه و ذکرمصیبت اهل بیت نیم ساعت می شود.
البته در این که مراعات وقت جزو اخلاقیات است یا در حیطه آداب جای می گیرد،تأمل بیشتری لازم دارد.

تشابه خمس با خون

ظریفی می گفت خمس درجهت فایده فردی و اجتماعی، شباهت عجیبی باجریان خون دارد. خون وقتی زیادی داخل بدن است،غلظت پیداکرده، مضرخواهدبود و امراض گوناگونی درپی دارد.اعطای خون به دیگران دو دستاوردمهم نصیب می سازد:یکی،جریان آزاد خون و کسب سلامتی. دیگری بهره مندی نیازمندان به خون.
خمس نیز همین حالت راداراست.هم اموال فرد از وضعیت شبهه ناک یاحرام خارج می شود و هم سایر مردم بهره مند می گردند.

یک فرضیه درباره فلسفه اسلامی

شاید ادعایی بسا بزرگ باشد و قائلش بسی حقیر،اما گوینده معتقد است همانطور که فلسفه اسلامی درطول حیات خویش دارای سه دوره اساسی سینوی، اشراقی و صدرایی بوده و اکنون حکمت متعالیه درحال درخشش است، زمانی نه چندان دور خواهد رسید که فلسفه اسلامی بسیار مهذب تر از اکنون و منطبق تام با آیات و روایات خواهد بود و چه بسا بسیاری از"مبانی فلسفی" نیز تغییر یابد، اما هویت فلسفی ازبین نرود. این علم با"علم دینی"درحال تکوین منافاتی نخواهد داشت و در عین حال در آن حل هم نخواهد شد.

ترسیم تعامل وظیفه و نتیجه

معمای اصالت نتیجه گروی یا وظیفه گروی در اخلاق پیوسته اندیشمندان را به دو رویکرد فوق کشانده. موضع نزاع، زمانی خود را می نمایاند که وظیفه و نتیجه درتقابل کامل با یکدیگر بوده، وجه جمعی امکان پذیر نباشد. البته باز هم پاسخ به این پرسش به طور جدی تامل برانگیز است که آیا امکان ندارد نتیجه و وظیفه حتی در یک مصداق هم مقابل هم نباشند و به تعبیری همیشه قابل جمع باشند؟!

نتیجه گروی در لذت خواهی

امام علی (علیه السلام):
اُذْکُرُوا انْقِطاعَ الْلَّذَّاتِ وَبَقاءَ التَّبِعاتِ.
سر آمدن خوشى‌ها و بر جاى ماندن پیامدهاى ناگوار آنها را همواره یاد کنید.

Remember, (when committing sin), that pleasures are fleeting while the consequences remain.

نهج البلاغه، کلمات قصار 433