به نظر می رسد یر خلاف دیدگاه های تک بعدی فلاسفه، قران کریم فضیلت را در یک مورد خلاصه نمی کند.
هر چند ایات پیش رو نیازمند تفسیر و تحلیل روایی است، اما مجال حاضر، مجال نگاه اجمالی است.
ایه ۱۵ سوره نمل علم را فضیلت دانسته، ایات ۱۲۲ و ۴۷ سوره بقره، تبعیت از دستورات الهی را فضیلت معرفی می کند.
ایه ۲۵۳ سوره بقره، کمال را فضیلت می داند و ایات ۸۵و۸۶ اعمال صالح را فضیلت می داند.
هم چنین هدایت به صراط مستقیم و در مسیر تقرب الهی بودن ، وجه فضیلت معرفی شده
به علاوه هر چیزی (نیت یا عمل)که سبب عنایت خاصه الهی شود, فضیلت است.
هر چند ایات پیش رو نیازمند تفسیر و تحلیل روایی است، اما مجال حاضر، مجال نگاه اجمالی است.
ایه ۱۵ سوره نمل علم را فضیلت دانسته، ایات ۱۲۲ و ۴۷ سوره بقره، تبعیت از دستورات الهی را فضیلت معرفی می کند.
ایه ۲۵۳ سوره بقره، کمال را فضیلت می داند و ایات ۸۵و۸۶ اعمال صالح را فضیلت می داند.
هم چنین هدایت به صراط مستقیم و در مسیر تقرب الهی بودن ، وجه فضیلت معرفی شده
به علاوه هر چیزی (نیت یا عمل)که سبب عنایت خاصه الهی شود, فضیلت است.