در اعمال به ظاهر تکراری، این انگیزه الهی است که انسان را از روزمرگی و تکراری بودن تجات می دهد.
هر چه محاسبه هایمان پررنگ تر گردد، مراقبه هایمان نمود بیشتری پیدا می کند.
فکر گناه ، گناه نیست، اما رضایت به گناه، گناه است.
دین دار، عمیق می اندیشد، دقیق رفتار می کند.