انسان تنها موجودی است که به علت اختیار داشتن و کنش گرا بودن، قالب مشخصی نمی گیرد و ظاهرا قابل پیش بینی نیست؛ به همین جهت نیازمند قالب سازی است تا قابل پیش بینی گردد.
اندیشمندان غربی، قالب سازی انسان را با قاعده مندی محدود می کنند و آموزه های قرآنی و روایی وی را با برنامه دین منضبط ساخته و رشد می دهند.