ادب قمربنی هاشم یا رفتار اخلاقی والا؟!

بیشترین سخنی که در فضیلت شماری حضرت ابی الفضل العباس بیان می شود، ادب آن بزرگوارهنگام حضور در شط فرات است.
نکته مهمی در اینجا قابل توجه است:
اول آن که قمربنی هاشم به هیچ وجه قصد آب خوردن نداشت نه آن که بخواهد آب بخورد و به احترام تشنگان ادب ورزد و آب نخورد،بلکه به تعبیراستادجوادی آملی آب را روی آب ریخت تا به آب بفهماندکه فرزند زهرا تشنه است.
دوم آن که این یک رفتارایثارگرانه ی برخاسته ازیک خصلت والای اخلاقی است و درون حضرت عباس نهادینه شده.به همین جهت هرگاه ایشان درچنین وضعیتی قرارمی گرفت، همین کار را می کرد. پس کارشان بسی فراتر از ادب است. اخلاقیات بسیار ارزشمندترازآداب هستند.