نگاهی به نظریه سودگرایی جان استوارت میل
وی ارزیابی کمی
لذت استادش را رد کرده، ارزیابی کیفی راجایگزین می سازد.او لذات روحانی را
والاترازجسمانی می داند و اعمال سعادت آور را صواب می بیند.
چند انتقاد: اولا تفکیک لذت برترازپست ترچگونه ممکن است؟آیا باداوران شایسته؟ آنها
کیستند؟ آیا اکثریت و به تعبیری صدق تجربی؟ پس لابد تایید اکثری یا تجربی باستانین
دربرده داری، باید آن را توجیه کند؟! وحال آن که چنین نیست. هم چنین مجموع تقریرات
سودگرایی، مشکلات نتایج،مسئولیت های ویژه، و عدالت را دارد.
دومعنابرای واژه
امام گفته شده:یکی راهنما و دوم راهبری که ایصال الی المطلوب می نماید:یعنی دست
مردم را گرفته، به سرمنزل مقصود می رساند. طبق بیان علامه طباطبایی امامت درقرآن
باهدایت همراه شده، با این بیان و براساس معنای دوم، امامت جایگاهی بس عظیم دارد و
امام معصوم ماموریت دارد دست بندگان خدا را تا کمال ایشان در دست نهد و به اوج
انسانیت برساند و از خطرات ضلالت و رذیلت برهاند.
در این بین سیدالشهدا با ماموریت ویژه محبتی شگرف ایجاد کرده که کشتی نجات همه
جهانیان است. فقط کافی است مردم به حرارت عشق حسین در اعماق وجودشان بنگرند، همین
توجه مقدمه همراهی با سالار عشق است و همین، نجات بخششان خواهد شد.
بیشترین سخنی که
در فضیلت شماری حضرت ابی الفضل العباس بیان می شود، ادب آن بزرگوارهنگام حضور در
شط فرات است.
نکته مهمی در اینجا قابل توجه است:
اول آن که قمربنی هاشم به هیچ وجه قصد آب خوردن نداشت نه آن که بخواهد آب بخورد و
به احترام تشنگان ادب ورزد و آب نخورد،بلکه به تعبیراستادجوادی آملی آب را روی آب
ریخت تا به آب بفهماندکه فرزند زهرا تشنه است.
دوم آن که این یک رفتارایثارگرانه ی برخاسته ازیک خصلت والای اخلاقی است و درون
حضرت عباس نهادینه شده.به همین جهت هرگاه ایشان درچنین وضعیتی قرارمی گرفت، همین
کار را می کرد. پس کارشان بسی فراتر از ادب است. اخلاقیات بسیار ارزشمندترازآداب
هستند.
وظیفه گرایی یکی از نظریه های اخلاقی در فلسفه اخلاق است که در غرب مطرح شده است. البته اما وظیفه ای که در اسلام مطرح است با مباحث مطرح شده فلسفه اخلاق برخی اندیشمندان غربی متفاوت است. وظیفه گرایی مطرح در فلسفه اخلاق، درمقابل نتیجه گروی است. ولی تکلیف گرایی اسلامی با نتیجه گرایی منافاتی ندارد و نه تنها آموزه های قرانی و روایی بر ان تأکید می کنند، بلکه در تمثیل و تشبیه و ضرب المثل های قدیمی هم دیده می شود ؛ به عنوان مثال وقتی می خواهندکسی را به انجام کاری ترغیب نمایند که وی نسبت به سرانجامش بیمناک است تامبادا به نتیجه مورد دلخواه دست نیابد،درمقام دلداری و تشویق به او می گویند:شد،شد.نشد،نشد.. در واقع او هم دنبال وظیفه است و هم دنبال نتیجه و ترس دارد که مبادا به نتیجه نرسد.
همواره این
سئوال پرسیده شده که به راستی چرا نام عاشورا و یاد عاشورائیان همواره فراموش
ناشدنی است؟رمز و راز ماندگاری نهضت امام حسین و یاران باوفایش در چه بود؟
قبل ازپاسخ صریح، بیان این مطلب ضروری است که خداوندچون خودجاودانه و ماندگار است،
هرچه و هرکه به او پیوند بخورد، به اندازه اتصالش ماندگار خواهدشد.
ابی عبدالله ویارانش در اوج بندگی به لقای پروردگار شتافتند.به همین دلیل نهضت
حسینی تا ابد ماندنی شد.
دلدادگی > بندگی > جاودانگی