مبلغ باید بالغ باشد.

بحث تبلیغ وانتقال محتوای مطالب دینی با رهیافت های گوناگونی دریافت شده و با رویکردهای متعددی تحقیق و ارائه شده است. یکی از زوایای آن، نگاه اخلاقی به مسئله است. با توجه به این که رکن مبلغ یکی از ارگان سه گانه یا چهارگانه تبلیغات است، اولین مطلب منظور و ملحوظ، آن است که مبلغ خودش بالغ باشد:یعنی کسی که می خواهد پیام دینی را با افکار یا رفتار مخاطب عجین سازد، باید آن محتوا قبلا بافکر یا رفتار خودش هماهنگ شده باشد. به تعبیری رساننده پیام باید خود قبلا به پیام رسیده باشد. اگر می خواهد یک رفتار عملی را منتقل نماید،شرطش رفتار عملی خالصانه خویش است و اگر می خواهد محتوای علمی بیاموزد، اخلاق حکم می کند خودش به آن باور داشته باشد.

تاثیرپذیری مخاطبان و برنامه های اندرویدی

هر فرآیند ارتباطی به چهار رکن فرستنده،گیرنده یا مخاطب، پیام، و کانال ارتباطی منوط است. قبل ها در سه رکن مباحث مهمی مطرح می شد، اکنون موفقیت ارتباطی و اقناع مخاطبان در گرو استفاده ازکانال ارتباطی معرفی می شود. از پرنفوذترین آنها شبکه های اجتماعی اندرویدی(واتساپ،وایبر،لاین،تلگرام)است که مخاطب پیوسته با آنها سروکار دارد. درچنین فضایی پیام های متنوع،تأثیر عجیبی بر افکار،اعتقادات،روحیات و رفتارهای مخاطب می گذارد. البته درهر فرآیند ارتباطی ناخودآگاه سخنانی که بین افراد رد و بدل می شود در یکدیگر تاثیر می گذارد وجریان اثرپذیری به خاطر جذابیت چنین شبکه هایی شدت بیشتری دارد.
براساس مباحث ارتباطی وروان شناسی یک راه حل برای نیفتادن در این بحران پیشنهاد می شود: در هر فرآیند ارتباطی، پیام فرستنده، مبلغ و آموزش دهنده با این که خودش در چرخه رفت و برگشت پیام قرار می گیرد، کمتر دچار تاثیرپذیری می گردد.پس اگر انگیزه تبلیغ و ترویج لحاظ شود، از گرفتاری در مطالب ضد و نقیض رها می شوید

تبلیغات و منافع

یکی از مهم ترین اهداف تبلیغات،منافع گروهی و سازمانی است. وقتی منافع هدف باشد، حقانیت تبلیغ زیر سوال می رود. اگرفرایند یا فراگرد تبلیغات امروزی چنین باشد که خود معترفند بیشتر پروپاگانداها با لحاظ سود و منفعت گروهی یا سازمانی طراحی و عملیاتی می شوند، طراحی و سامان دهی ابزارها و کانال ها و قالب ها و شیو ه های ارتباطی بدین سو خواهد بود. آن گاه مبلغ دینی که با محوریت حق شناسی و حق خواهی و حق نشان دهی فعالیت دارد، ناگزیر باید آگاه باشد که ماهیت ابزارها وقالب های حق محور با باطل متفاوت است.

تبلیغات از منظر نهج البلاغه

فرایند و به تعبیر دقیق تر فراگرد تبلیغات، ارتباطی دو سویه است که یک طرف آن به پیام رسان و طرف دیگرش به مخاطب گره می خورد. این گونه ارتباط جهت دار در فرازی از نهج البلاغه و از زبان امام علی علیه السلام آمده است. حضرت امیر علیه السلام تبلیغ را وظیفه الهی پیامبران می داند که ایشان آمده اند تا عقل های خفته را بیدار نمایند و از این رهگذر در مخاطبان اتمام حجت صورت بگیرد....وَ یَحْتَجُّوا عَلَیْهِمْ بِالتَّبْلِیغِ وَ یُثِیرُوا لَهُمْ دَفَائِنَ الْعُقُولِ...
بر این اساس هم وظیفه مبلغ مشخص می گردد که در محیطی آگاهی بخش به اتمام حجت اهتمام دارد و هم وظیفه مخاطب که پذیرش اختیاری و اقتناع آزادانه است. نکته حاصل شده که نیازمند مجالی بیشتر جهت تفصیل است آن می باشد که به طور مسلم در هر فرآیند تبلیغی، هدف اقناع لحاظ می شود.

ابزارهای مدرن تبلیغاتی

فرض کنید شما درحال انتقال مطلبی به طرف مقابلتان هستید. جایگاه شما، دیدگاه او نسبت به شما، تصویر و انعکاس موقعیت و فضا نه تنها مطلب را با فضای ذهنی شما انتقال می دهد که چه بسا مخاطب شما محتوای دیگری هم فهم کند که منظور شما نبوده است! و این به خاطر اثرات ابزارهای انتقال دهنده و موقعیتی است که برای مخاطب ایجاد شده.