جایگاه علم و عالم و علم آموزی بر کسی پوشیده نیست، اما علم نافع کدام است؟چه دانشی به صاحبش سود خواهد رساند؟با توجه به اجتماعی بودن انسان و تاثیر گفتار و رفتار وی بر سایر همنوعان و با لحاظ این که دانش او در اجتماع خویش موثر است، فهم علم نافع بیشتر نمایان می شود. در پاسخ پرسش فوق، دو عنصر الهی بودن و اجتماعی بودن انسان مدخلیت دارد، بنابراین علمی مفید است که بر دو مبنای مذکور در حال فراگیری و انتشار باشد. به همین جهت اگر کسی دانشی چشمگیر در رشته و حوزه ای داشته باشد، در عین حال با دو محور پیش گفته در تضاد باشد، دانشش سودمند نخواهد بود. به عنوان مثال کسی که دانشش را در جهت خلاف آرمان های جامعه اسلامی ترویج کند، به بیراهه هایی قدم گذارده که اولین و آخرین زیانکار خود اوست. آن چه معلوماتی است که درجهت تقویت یکی از ابعاد متعدد نظام اسلام نشر پیدا نکند؟ آیا جز علم سکولار نامی خواهد داشت؟ البته تقویت علمی نظام اسلامی می تواند مستقیم و بی واسطه یا غیر مستقیم و با واسطه های مختلف باشد.