بحث و سوال پیش رو بدبینانه و افراطی قلمداد نشود، بلکه زاویه و نگاهی به یک
موضوع روز است.
معرفت و شناخت و آگاهی، رمز و راز موفقیت و قدم گذاردن در وادی رشد وکمال، و بروز
خلاقیت هاست. غالبا انسان ها به خاطر ناآگاهی ها و ندانسته ها و جهل ها در دام
گناه و سقوط غلتیده و لغزیده اند. اما بشر امروزی ازفرط اطلاعات افسارگسیخته در
حال انفجار هویت است! اطلاع پراکنی گسترده با انتشار علم و دانش متفاوت است. علم
به مرور ظرفیت های وجودی انسان ها را افزایش می دهد و هرچه متعلم، فراگیرتر می
شود، افتادن در مسیر رشد و کما راحت می گردد. اماآیا اطلاع پراکنی های شبکه های
گوناگون اجتماعی چنین است و ظرفیت ساز ساختار وجودی انسانی است یا آن که
مخاطبان(به خصوص مخاطب عام) با انبوهی از داده های گوناگون و متضاد مواجه اند؟ آیا
فرض دوم به بحران هویت دامن نخواهد زد؟ در هر صورت پرسش فوق، نیازمند تأمل زیادی
است.