علاّمه طباطبایی درقامت یک متکلم، در اهم مسائل کلامی، ابتکارات قابل توجهی دارد؛ نظریههای بدیع و تقریرجدید ایشان ازبرهان صدیقین، برهان تمانع، تسری حرکت درهمه مقولات، اراده الهی، سلب حد ازخدا، وعدم تفاوت بین فاعل بالجبر و فاعل بالقصد از ابتکارات علامه است. علامه طباطبایی دیدگاهی نو در فرق بین نبی با رسول دارد و هم چنین تعریف جامع ومتمایز او از امامت با نگاه به هدایت از تعاربف تازه محسوب می گردد. نظریه استخدام یکی دیگر از ابتکارات ویژه علامه است.