عَلَیْکُمْ بِطَاعَةِ مَنْ لَا تُعْذَرُونَ بِجَهَالَتِهِ.
بر شما باد اطاعت از کسانی که در نشناختنشان عذری ندارید [از کسی اطاعت کنید که از شناختن او معذور نیستید].
اطاعت کردن زمانی معنا مییابد که طرف مقابل را خوب بشناسیم.
زمانی که جایگاه والای خداوند متعال و اولیای الهی شناخته شده، تبعیت از آنان واجب است و هیچ عذری در عدم تبعیت پذیرفتنی نیست.
خداوند متعال به طور قطع در نهاد و فطرت ما انسانها درک میشود و همه ما میتوانیم نور وجود او را ببینیم، به همین جهت است که با تمام وجود، او را قابل پرستش می دانیم.
فطرت، برهان علیت، نظم جهان خلقت و آثار با عظمت آن، و همچنین درک این که همیشه یک قدرت برتر، یک علم والاتر، یک موجود زنده همیشگی وجود دارد، نشانگر وجود با عظمت خداوند متعال، خالق کائنات و ناظم و مدیر و مدبر جهان هستی است.
با توجه به این که راه رشد و هدایت از بیراهههای باطل مشخص گردیده است، برای مردم اتمام حجّت صورت گرفته است.
پس از خداوند متعال، در مرحله بعد اطاعت از پیامبران به خصوص پیامبر اسلام و جانشینان معصوم او واجب است.
ائمه معصومین؟عهم؟ معادن علم و خزائن وحی و کشتی نجات هستند؛ پس هر کس به آنها تمسک جست، هدایت یافته است و هر کس پرتوافکنی آنها را که چونان روز روشن است، ندید و خود را به جهالت زد و در تاریکیها سرگردان شد، قطعاً روز قیامت معذور نخواهد بود.