نصیحت و خیرخواهی: انسان سرشار از محبت خدا ، از این که دیگران دارای نعمتی الهی هستند،
خوشحال است و دوست ندارد امور ناخوشایند نصیب آنها شود. به همین جهت و به خاطر محبت به خدا ، خیرخواه ، آنهاست و در اموری که می داند راه صحیح کدام است ، مردم را نصیحت و ارشاد می کند و خیرخواه آنهاست.
خوش بینی به مومنان: انسانی که سرشار از محبت به خداست ، نسبت به بندگان خدا خوش خوش
بین است و رفتار آنها را به نیکی تعبیر می کند. از تهمت و بدبینی و غیبت نسبت به آنها پرهیز می کند . البته خوش بینی در جامعه مومنان همیشه پسندیده است ولی در جایی که ظلم صورت می گیرد ، ناپسند است.