گفته شده گستره کاربرد واژگانی یک نویسنده بر پویایی و یا ایستایی اندیشه ورزی او دلالت می کند. ادعای کنونی مطلوب به نظر می رسد و چون هر نویسنده ای باآثارخود ناخودآگاه درمعرض ارزیابی دیگران قرار می گیرد، اگر به مرور زمان دامنه لغات و اصطلاحاتش رو به فزونی باشد، نیروی فکری او پویاتر شده است.عکس آن هم گویا صحیح می نماید.