کمیل، یکی از یاران خاص حضرت علی علیه السلام است. امام علیه السلام در حکمت نورانی 139به مسئله علم و تقسیم‌بندی انسان‌ها بر اساس علم می‌پردازد و در مقام مقایسه علم با ثروت، امتیازات علم را برمی‌شمارد. پس از بیان این مطالب، حضرت از نبود افراد شایسته برای کسب علوم و اسرار علوی شکوه می‌کند و بیان می‌دارد انسان‌های تیزهوش اما جاه‌طلب و فرمانبرداران بی بصیرت که علم را در جهت کسب مطامع دنیوی استفاده می‌کنند، قابل اعتماد جهت کسب معارف الهی نیستند. امیرمومنان در پایان با برشمردن ویژگی امامان، آنها را شایسته کسب علوم دانسته و تصریح می‌کند علوم و اسرار الهی از طریق آن بزرگواران بر روی زمین باقی خواهد ماند.