جسم ما اعضا و
جوارحی دارد و همه آنها دارای تعادل هستند، با تعادل و همکاری آنهاست که بدن سالم
است.
روح ما نیز دارای نیروهایی است که با هماهنگی و اعتدال حاکم بر آنها روح به نشاط و
شادابی و سر زندگی دست می یابد. اگر تعادل قوا به هم بریزد، بیماری های مختلفی
نصیب انسان می گردد. فرض کنید بعد ترس ما بیش از حد فعال باشد یا جنبه محبت ما بر
کارکرد فکری ما بیش از اندازه موثر واقع شود، چه اتفاقی می افتد؟!