نگاهی به نظریه خودگرایی و خودگرایی روان شناختی
نظریه خودگرایی:
هرکس باید به گونه ای عمل کند که خیر یا رفاه بلندمدت خود را به حداکثربرساند.
انسان ها فقط نسبت به خودشان مکلف اند. نظریه خودگرایی روان شناختی پا را فراتر
گذاشته،می گوید: اصولا انسان ازلحاظ روانی قادرنیست کاری انجام دهدکه به نفع شخصی
خودش نباشد.
باذکرمثالی کاملاساده،بی پایگی و سستی نظریه های فوق ثابت می شود. شما نه فرزند
خود و نه برادر یا خواهرکوچک تر خود، بلکه حتی فرزندخردسال برادر یا خواهرتان را،
روزی دستش را گرفته به پارک می برید تا از تفریح لذت ببرد. قصد شما خودآگاه و
ناخودآگاه شادمانی اوست و در این بین شما اصلا به فکرخود نبوده اید. این کار شما
مصداق دیگرگرایی است و شما را از محدوده خودگرایی پرواز داده.بنابراین نظریات بالا
نقض شد.