با لحاظ اهمیت جایگاه مبلغ در تبلیغات اثرگذار، عدم شکاف بین قول و فعل مبلغ در اعتمادسازی مخاطبان نقش به سزایی دارد و بر اساس منابع قرآنی و روایی، لزوم هماهنگی گفتاری و رفتاری دعوت کننده دینی، به عنوان یک اصل و قاعده متبلور است. گفتارهای بدون عمل مبلغ در مسائل متنوع دینی، آسیب های مختلفی را در سه حیطه خود مبلغ، مخاطبان و نهاد روحانیت پدید می آورد که تزلزل در دین، از بین رفتن داشته های علمی، تضاد شخصیتی، خود سوزی و پشیمانی هنگام مرگ از جمله پیامدهای فردی مبلغ است، و بی رغبتی مخاطبان نسبت به گفتار مبلغ و خود محتوای دینی، سستی در اعتقادات و انحرافات رفتاری، و البته بی اعتمادی آنها به نهاد روحانیت، از جمله آسیب های اجتماعی آن است.
افزایش آگاهی مبلغان نسبت به محتوا و جایگاه تبلیغ، سکوت در صورت عدم سلوک، موعظه خویشتن، و تلاش جهت تزکیه نفس، راهکارهای ارائه شده جهت هماهنگی بین قول و فعل مبلغ است. هم چنین بر این نکته تأکید می شود که اگر مبلغ دینی پیوسته خود را جزو مخاطبان پیام دینی لحاظ کند، فاصله مذکور کاهش خواهد یافت.
آسیبهای ناشی از شکاف بین قول و فعل مبلغان در عملکرد تبلیغ دین