کسانی
که با اشرافی گری به تفاخر و مباهات نسبت به دیگران می پردازند، بر اساس وضعیت
مطلوب با شرف بودن و با شرافت زندگی کردن، در شناخت ارزش ها مرتکب اشتباه شده اند و
ارزش را در بر خورداری بیشتر از متاع دنیوی می دانند و به همین خاطر اموال و دارائی
هایشان را به رخ دیگران می کشند و هدفشان از این کار بر جستگی در جامعه و جلب احترام
و تکریم دیگران است، در حالی که اگر در شناختن ارزش ها مطالعه و دقت کافی می کردند
قطعاً متوجه می شدند که ارزش واقعی و والای
انسان در تقوا ، ورع ، علم و تخصص مفید و موًثر در جامعه ، تعهد و انسان دوستی و به
طور کلی مفید بودن در جامعه می باشد و تنها در سایه بر خورداری و پایبندی به این ارزش
هاست که انسان می تواند نزد خدا عزیز و نزد
خلق او گرانمایه ، بلند پایه ، بزرگ قدر ، مهان ، نجیب ، با کرامت ، شریف و صاحب شرف
باشد.
appreciate your way of writing a blog. I book marked it to my bookmark website list and will be checking back soon. Take a look at my web site as well and tell me how you feel.