مأمون برای آن که امام رضا علیه السلام را در تنگنا قرار دهد، اندیشمندان بزرگ ادیان و مذاهب گوناگون کلامی را جمع کرد تا با امام مناظره کنند. یکی از مناظره کننده ها عمران صابی است. وی متکلم بزرگی بود که در عین قاطعیت در افکار و اعتقاداتش، جستجوگر حقیقت بود. مناظره امام با او شروع شد و تا نماز ظهر طول کشید. امام فرمود که بهتر است ادامه گفت و گو پس از نماز باشد. عمران که دلش نسبت به حقیقت کاملا نرم شده بود، به حضرت عرض کرد اگر همین وضعیت ادامه یابد، وی مسلمان خواهد شد. اما امام علیه السلام مناظره را به بعد نماز موکول کرد. پس از نماز مناظره ادامه یافت و عمران صابی با فکری باز و دلی آکنده از محبت به خدا به وحدانیت خدای متعال و نبوت فرستاده اش محمد مصطفی ایمان آورد و توسط امام رئوف مهربان مسلمان شد.