در نومیدی، بسی امید است.

بارها در این قضیه فکر کرده ام و به دفعات مبانی آن را در قرآن و روایات دیده ام و به آن اعتقاده پیدا کرده ام.

هرگاه حق و حقیقت می خواهد در جامعه نمود پیدا کند، شیطان و سیستم شیطانی با تمام وجود فعالیت کرده و حس نا امیدی، و القای تاریکی و ظلمت کرده تا افراد را از اهداف باز دارد.

در چنین موقعیت هایی واقعا باید به خداوند ؛ این پناه بی همتا پناه برد تا مبادا از راه به بیراهه ها قدم بگذاریم.

یکی از نمونه های آن را می توان ورود شبهات پی در پی بر پیکره افکار جوانان دانست که در دنیای امروز با انواع شبکه های اجتماعی ، جوانان مظلوم ، با بی رحمی تمام،  توسط رسانه های شیطانی، آماج یورش ها قرار گرفته اند و انسان دلسوز هم نه تنها برای خود، بلکه برای جامعه احساس خطر می کند، اما با پناه به قرآن و سخنان معصومین که امید القا می کنند، دل ارام می گیرد.

نکته :گاه شرایط ظهور فراهم می شود، اما رخدادهای دیگری سبب می شود کم کم این امید از انسان سلب شود که با مراجعه به قرآن و احادیث اهل بیت علیهم السلام، نور امید از همیشه در دل تابان تر خواهد بود. 

حدس عرفانی و بیان یک ماجرا

زمانی که فکر پاک باشد و از بدی ها و رذیلت ها دور باشد، فکر قدرت زیادی پیدا می کند و زمان و مکان را به سرعت طی می کند و به حقیقت و واقعیت دست پیدا می کند. چنین حالتی را حدس گویند. دانشمندان منطق به آن حدس منطقی، و دانشمندان عرفانی به آن حدس عرفانی می گویند. هر چند مرتبه حدس عرفانی از شهود و عرفان پایین تر است، در عین حال از تفکرات معمولی مردم بسیار والاتر  و ارزشمندتر است.

خداوند تمام زندگی

اگر به دوران کودکی بازگردیم و اتفاقات و ماجراها و فراز و نشیب های زندگی هایمان را تاکنون مرور کنیم، دست عنایت و مدد پروردگار را به خوبی خواهیم دید.
عنایت و توجه خدا که همیشگی است، کاش ما انسان ها در لحظات خوشی همانند لحظات ناخوشی متوجه فیض مستمر پروردگارمان باشیم.