تردیدی نیست که رهبر حکیم و فرزانه انقلاب، امام معصوم نیست، اما تاکنون راه ایشان راه امامان معصوم بوده و هدایت های امام وار ایشان، امت را به سوی پیشرفت های مادی و معنوی رهنمون ساخته است.
هر چه دشمن بر دشمنی اش با قائدنا سید علی افزوده ، عشق ما به ایشان روز افزون شده است.
عشق ما به جایگاه ولایت فقیه و به شخص ولی فقیه از سر منطق و عقل و دین و خردمندی است.
ما نیک می دانیم که تمام پیامبران و تمام امامان و همه بزرگ مردان دینی که هدایتگر و رهبر جوامع خویش بوده اند، پیوسته دشمن داشته اند و دشمنان آن بزرگواران از هیچ گونه دشمنی فروگذار نکرده اند. مردان الهی در طول تاریخ در کنار دلسوزی، ابهت و اقتدار خویش، مظلومانی بوده اند که گر چه از حق خود می گذشته اند، اما حق مومنان برای آنها خط قرمز بوده است.
ما این ها را نیک می دانیم. دشمن این را بفهمد...
یکی از اصول مشترک بین انبیا این است که همه آنها دشمن دارند و دشمنان آنها تلاش می کنند تا اهداف آنان عملی نشود. خدای سبحان به رسول اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) می فرماید: (وما أرسلنا من قبلک من رسولٍ ولا نبّیٍ الاّ إذا تمنّی ألقی الشَّیطان فی أُمنیته فینسخ الله ما یلقی الشَّیطان ثمَّ یحکم الله آیاته والله علیمٌ حکیمٌ: حج، 52: پیش از تو هیچ رسول و نبی را اعزام نکردیم مگر این که گرفتار دشمن بود. تلاش و کوشش شیطان این بود که در آرمانها، و اهداف و خواسته های او خلل وارد کند، و نگذارد خواسته او عملی شود، هیچ پیغمبری مبعوث نشد که بدون رنج، خواسته خود را لباس عمل بپوشاند و اهدافش بدون زحمت محقق شود.
وارث انبیا، وارث رنجها و سختیها
همان گونه که همواره در برابر پیامبران دشمنانی کارشکن بودهاند، در برابر وارثان پیامبران نیز دشمنانی ظهور خواهند کرد. نباید انتظار داشت کسی که وارث پیغمبر است غنیمتهایی چون بهشت، معرفت و تبشیر را ارث ببرد، اما از غرامتهایی چون مبارزه، تلاش، رنج و استهزای جاهلان مصون باشد. امکان ندارد کسی بخواهد بدون رنج، هدایت مردم را بر عهده بگیرد و موفق بشود. وارثان انبیا، باید بدانند که آنان در هر زمان و زمینی، گرفتار دشمن بودند و همه تلاش شیطان این بود که اهداف آنان محقق نشود. و مبارزه آنان برای این بود که اهدافشان را محقق کنند.
همواره پیامبران با دشمنی مستکبران و متکاثران، روبرو بودهاند و یکی از انواع دشمنی استهزای مردم جاهل بود. و هیچ پیامبری نیامد، مگر این که عدهای او را استهزا کردند. خدای سبحان می فرماید: (یا حسرةً علی العباد ما یأتیهم من رسولٍ الّا کانوا به یستهزؤن)[1]؛ افسوس بر این مردم که هر پیامبری برای هدایت آنها آمد او را مسخره کردند.
آیت الله جوادی آملی سیره پیامبران در قرآن جلد 6 - صفحه 89