فارغ از جناح بندی های سیاسی و بدون هیچ غرض ورزی بیان می شود:
اسلام، دین اعتدال است و در بیشتر موارد قاعده اعتدال حق است؛ اما اعتدال به معنای وسط و میانه ی حق و باطل نیست که اگر چنین باشد، باطل دیگری ایجاد شده شده است.
بلکه مثلا در امور سیاسی در اختلافاتی که ممکن است پیش آید و گروهی راه افراط بروند و گروهی راه تفریط بروند، و حق گمنام می ماند؛ در چنین اوضاعی، قاعده اعتدال جاری می شود تا جلوی افراط و تفریط گرفته شود و حق نمایان گردد. و گرنه زمانی که حق واضح و روشن باشد و گروهی حق را دریافته و برداشته اند و به آن عمل می کنند، اشتباه است که بگوییم اعتدال را جاری سازیم تا مرز و حق و باطل روشن گردد!!!
اعتدال ، حد وسط حق و باطل نیست!